Biz henüz ellili yaşları yaşayan, çok genç olmamakla birlikte orta yaşlı insanlarız.. Çocukluğumuzu Allah, peygamber sevgi ve saygısıyla; Büyüğe hürmet, küçüğe sevgi duyulması hususundaki telkinlerle büyüdük.

Aradan geçen elli yılda çağın getirdiklerinin tümü, maneviyatımızı bitirmemize neden oldu. Bizi yetiştiren büyüklerimiz gibi, biz çocuklarımıza Allah ve Peygamber sevgisini aşılayamadık, Çocuklarımızın elinden tutupta bırakın beş vakit namaz kılmayı bir Cuma Namazına bile götüremedik. Taze yüreklerini manevi gıdayla beslemeyi bilemedik. Ülkemize azınlıklar hükmeder oldu, çoğunluk sessiz kalıp bize empoze edilenleri uygulamakla yükümlü saydı kendini.. Çünkü bu devirde din bilgisine sahip olmak, dindar olmak, hatta Müslüman olmak gericilik sebebi sayıldı.

Biz Türk oğlu Türküz. Atalarımız bize hep ileriyi hedef göstermişti. (Sanki dindar olmayın, çağı yakalayamazsınız demiş gibi, sanki dinden vazgeçin demiş gibi..) Önce kılık kıyafetimizi değiştirdik. Avrupalı ne giydirdiyse onu giydik. Saçımız, sakalımız Avrupa’da nasılsa öyle olmalıydı, olmalıydı ki çağdaş olabilelim!..

Geçmişimizi unuttuk, unutmalıydık. Çünkü benim Atalarım barbardı(!) bu imajı silmeliydik. Çağdaş ve modern olabilmek için dini inançlarımızın gereğini yerine getirmek gericilikti(!) bunun için gençlerimizi dinden uzaklaştıracak şeyler bulmalıydık. Avrupalı gibi Pankçı, Punkçu, Heavy metalci yapmalıydık ki(!) Avrupalıya, Amerikalıya çağ olarak yetişebilelim.

Benim Atalarım yedi kıt’ada at koştururken hiç bir zaman Avrupalının yaptığını yapmadı, Hiç bir zaman sömürgeci olmadı. Fethettiği ülkelere insanlık, adalet ve huzur götürdü, medeniyet götürdü. Hiç bir zaman fethettiği ülkelerin milli kaynaklarını sömürmedi, kanlarını emmedi. Bugün Afrika ve Asya ülkelerini görüyorsunuz açlık, sefalet içinde yaşamaya çalışıyorlar çünkü sömürgeci Avrupalılar iliklerine kadar emmiş, kendilerine gelemiyorlar. Bu bugün çağdaşlıktan söz eden Avrupa ülkelerinin eseri değil mi?

Bunlar ne çabuk unuttular vahşiliklerini de şimdi insan hakları dersi veriyorlar? Avrupalı çatal, kaşık mı biliyordu! Yoksa tuvalet mi? Bizden aldıklarını, kendileri üretmiş gibi bize sattılar, bizde aldık kabul ettik. Bugün benim ülkem bu durumdaysa, benim insanım ellerini başına koyup iki kere, üç kere, beş kere düşünmelidir, Bize ne oldu böyle diye..

Bugün yetmiş, seksen yaşlarında olan büyüklerinize sorun, gençlik yılları nasıldı? Size yokluk içinde geçen yıllardan bahsedecekler ama ilave etmeden de geçemeyecekler.. “Yokluk vardı, ama mutluyduk, huzurluyduk, birbirimizi sever sayar, her ne konuda olursa olsun yardımlaşırdık.” diyeceklerdir.

Bugünün şartlarına bakıldığında o günlerin tam tersine bir yaşantı hakim ülkemizde, görünürde her şey var ancak insanlar mutsuz! Bu mutsuzluğun sebebi gidişatın Ülke olarak yönünün bilinmemesi mi? Yoksa suni ihtiyaçlara kazançlarımızın cevap verememesi mi?

Evet eskiden insanlar çok çalışıyor, az kazanıyordu ama Milli ve Manevi huzur, bereketi beraberinde getiriyordu. Oysa şimdi az çalışıp çok kazanılmasına rağmen kazançlar, ihtiyaçlara cevap vermiyor. Çünkü kazançlarımızda bereket yok! Maneviyatımızı, ihlasımızı kaybetmişiz. Çok mütevazi davransanız dahi paranızı bir sonraki aya erdiremiyorsunuz ve gelecekten harcamaya başlıyorsunuz. Ve akabinde de kredi kartları, taksitli alışverişler, icralar, mahkemeler..

***

Gençlerimiz saygı ve sevgiden bir haber büyüyor, parmak kadar çocuklar metro ve otobüslerde dedeleri yaşındaki insanlara yer vermemek için başlarını dışarıya çeviriyorlar.. Henüz on iki-on üç yaşlarında çocuklar ellerinde sigara sokaklarda, genç-yaşlı bayanlar ellerinde sigara şehrin en işlek caddelerinde dolaşıyorlar..

Ne mutlu bize demek ki Avrupalı olduk(!) modernleştik, çağdaşlaştık(!) Öyleyse hiçbir şeyin önemi yok bundan sonra, Ülkem ve İnsanım çağı yakaladı(!)

***

Bu çağ öyle suni ihtiyaçlar doğurdu ki; Onlarca temizlik maddesi var! Eğer kadınlarımız, kızlarımız bunları kullanmasa bulaşıcı hastalıklardan kırılırız alimallah(!) Peki bunlar eskiden yoktu da, pis mi geziyordu insanlar? Su ve sabun tüm ihtiyaçlarda kullanılıyordu ve çamaşırlarımız misler gibi sabun kokuyordu.. Peki şimdi kokuyor mu?

***

Benim Atalarım boş işlerle hiç uğraşmamışlar, gelecekte torunlarına neler bırakabileceklerinin hesaplarını yapmışlar. Bugün hayretler içinde okuduğunuz kitaplardaki Atalarımızın liderlik vasıfları bugünün idarecilerinin hiçbirinde yok. Bugünün idarecileri günü kurtarma hesapları yapmak yerine, Atalarımızın liderlik vasıflarını inceleselerdi durum daha farklı olurdu. Biz Avrupalı değil, onlar Türkiye etrafında fır dönerlerdi.

Yine Ülkemin etrafında fır dönüyorlar.. dönüyorlar ancak temel taşlarımızı sökmek için, çağdaşlık ve modernlik adına!